ΣΗΜΑΣΙΑ έχει ν' αγαπάς. Εχει; Τη στιγμή που το ρευστό της σώμα πάει να στερεοποιηθεί, καταρρέει. Μες στα χαλάσματα του πολέμου, τα μάτια ενός παιδιού. Θροΐζουν. Εγχρωμα μάτια, ασπρόμαυρο σκηνικό. Η Αλίκη στη χώρα των θανάτων. Ελα, δώσ' μου το χέρι σου. Λέει. Θέλω να μου δείξεις τον κόσμο. Δεν έχω χέρια. Δεν μου μείναν. Κι έπειτα, δεν υπάρχει κόσμος. Μωρό μου. Φωτιές παντού. Θέλω να καις, να με καις. Ο ήλιος, γκρεμός. Και η θάλασσα να αγριεύει σε κάθε άγγιγμα. Στην Κίμωλο, στη Χαλκίδα, στο Χορευτό Πηλίου. Το φως της μένει πάνω στο σώμα σου σαν τατουάζ. Οπως η γοργόνα του Καββαδία. Στο αριστερό του μπράτσο. Η μόνη που δεν τον πρόδωσε ποτέ. Που δεν έφευγε απ' τα χέρια του. Την έλεγε χορεύτρια, απ' το Χονγκ Κονγκ, και τις νύχτες βιαζόταν να ξημερώσει, να δει αν είναι ακόμα πάνω του. Φοβόταν ότι θα το 'σκαγε με τον Ποσειδώνα. Η γοργόνα του. Ενα τρύπημα του βελονιού, ένας ανεξίτηλος πόνος, ένας πυρετός διαρκείας. Μια στάμπα. Γυναίκας. Με φύκια.
Νομίζεις πως αντέχω τον πυρετό; Δεν μπορώ να βλέπω άλλο τη σημαία να κατεβαίνει. Σιωπητήριο με Dylan - Ι want you. Άκου να δεις τώρα.
Στον γυρισμό απ' τη Σαντορίνη ήσουν αμήχανη. Ετσι όπως πρέπει να είναι αυτοί που πρόκειται να αγαπηθούν. Αγαπήθηκες. Αν γράψω άλλο βιβλίο, θα σου αφιερώσω το κεφάλαιο του χειμώνα. Με Λιβαδειά, Αράχοβα, Δελφούς, διπλά στρώματα, παγωμένες λίμνες, χιονοδρομικά κέντρα. Το κεφάλαιο του καλοκαιριού θα λείπει. Ετσι. Από σεβασμό στους νεκρούς.
Απόμεινε σε μια γωνιά το καλσόν σου, ξεκοιλιασμένο από τους έρωτες, κι ένα στρώμα δαπέδου με διπλανές ευχές. Σημείωναν στο ταξίδι τις νάρκες. Πόσες φορές θα αναβοσβήσουν μέσα μου τα χιλιόμετρά του; Πόσες χιλιάδες φορές θα τελειώσει; Μέχρι να πάψω να θυμάμαι. Ενα κάρο σιωπές. Ενα κάρο έρωτες. Ενα κάρο λύπες. Κι ένα ανθρωπάκι που μοιάζει με το φεγγάρι. Απίστευτο.
Λιγοστέψαμε. Γίναμε τόσοι δα. Κομμάτια.
Οσο ακόμα εφημερεύει η αθωότητα, να μπορέσουμε. Τι; Καλύτερα μην το μάθεις. Ποτέ. Το τέλος του έρωτα είναι ο έρωτας.
Χωρίς λόγια. Η ημέρα που σας αγάπησα.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://get-your-kicks.blogspot.com/2010/08/blog-post.html
αυτό ήταν για σας, ίσως θα θέλατε να το δείτε.
καλή συνέχεια