Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

ΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΠΟΥ ΧΩΡΑΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ


Σταύρος Σταυρόπουλος
Σημειώσεις για το τέλος του ανθρώπινου μύθου
Εκδόσεις: Οξύ
Σελ.: 241

Το φως της νύχτας είναι το πιο δύσκολο, είναι η επι­νόηση ενός θαύματος που δεν υπάρχει, η ουτοπία της αθεράπευτης αισιοδοξίας μας. Ο Σταυρόπουλος περιδιαβαίνει τα νυχτερινά τοπία, όπως ένα πλοίο στο βάθος μιας νυχτερινής θάλασσας. Ανείπωτη μοναξιά, ένας κόσμος ντεκόρ, τόση ψευτιά πώς χώρεσε στα όνειρά μας; Αλλά και η αλήθεια πώς πέρασε σαν τρεχούμενο νεράκι μέσα από τα νιάτα μας στους δρόμους που αγαπήσαμε και ξοδέψαμε έρωτες, πολιτικές, ενθουσιασμούς, καυγάδες, γέλια, εικόνες μιας εποχής τόσο εκκωφαντικής, όπου κανείς δεν άκουσε κανέ­ναν· ούτε καν τον εαυτό του.

Πρόκειται για μια σειρά κειμένων δημοσιευμένων στο ένθετο Βιβλιοθήκη της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» από τον Μάρτιο του 2009 ώς και τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους. Όλα τα κείμενα κινούνται στο μεταίχμιο εκείνο όπου το φως εναλλάσσεται με την εσωτερικότητα κι η νύχτα γίνεται ένας μεγάλος τόπος, μια πατρίδα απέραντη που χωράει όλη την ανθρωπότητα με τις αρετές και τις βρομιές της, δίχως εκείνα τα εκτυφλωτικά περιγράμματα της μέρας όπου χάνεται η μαγεία από το πολύ κι ανώφελο φως.

Μέσα στη νύχτα οι ζωές μας διευρύνονται, «εξε­λίσσονται σε ναυμαχίες ή ναυάγια» με την ανομολόγη­τη προσδοκία ενός ευτυχισμένου ξημερώματος, που αργεί, που δεν έρχεται, που μας ξεχνά. Έτσι που η νύχτα γίνεται τυραννία, μοναξιά, αδιέξοδο, βάσανο, ξοφλη­μένη ιδεολογία, αλλά και αφορμή για τρυφερότητα, για μικρά κομματάκια ανθρωπιάς διάσπαρτα στις σκιές των δρόμων, πάθος δίχως ανταπόκριση.

Έτσι κι αλλιώς η ανάγνωση αυτών των ιδιαίτερων και εκλεκτών κειμέ­νων είναι ανοιχτή σε κάθε ανάγνωση.



Ξενοφών Μπρουντζάκης

εφημ."Το ποντίκι", 08-09-11

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ

http://topontiki.gr/article/21570

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου